Rozdział 13.

Witam ponownie w tak smutnym i radosnym dniu

Dzisiaj pi

erwszy dzień szkoły!

Ktoś się z tego w ogóle cieszy?

Na koniec dodam:

Wszystkiego najlepszego dla Billa i Toma!

***

Zapraszam na odcinek 13 tułaczki bohaterów

________________________________________

Zespół Tokio Hotel wyruszył w dalszą część trasy koncertowej. Bill siedział na końcu samolotu i pisał nową piosenkę. Właściwie to starał się to robić bo to była już dziesiąta kartka trafiająca do prywatnego katalogu wokalisty pt. ,,Bazgroły". Tak naprawdę jego myśli były wiele kilometrów dalej. Z daleka dochodziły do niego dźwięki gita

ry brata i kłótni Gustava i Georga.

Zrezygnował z pisania i wstał chcąc się przyjżeć problemom kłótni kolegów. Przy okazji sięgnął po następną paczkę ciasteczek

-Nie zostawisz kilku ciastek dla nas? Ale z ciebie samolób.-odezwał się któryś z chłopaków. Gustav. Czarnowłosy spojrzał na złożone na piersiach ręce perkusisty.

-Przecież możecie je sobie brać. A tego nie robicie

więc ja je jem.

-My chcieliśmy ich trochę zaoszczędzić-mruknął tamten nadal udając bardzo powarznie obrażonego.

-No dobra to ostatnia paczka-obiecał-w co gracie?-zerknął na rozkładany stolik

-Na razie w nic. Georg nie może się zdecydować.

-Ah...To wybierajcie dalej. Tylko ciut ciszej. To wszystko tam słychać-wskazał na oficjalne miejsce swojego przesiadywania.

-Bill-odezwał się Tom wyraźnie znudzony strojeniem swojej gitary. Usiadł na siedzeniu za bratem.

-O co chodzi?

-Myślę, że Gustav ma rację. Za dużo jesz tych ciastek. Jeszcz

e utyjesz i będziesz wyglądał jak zawodnik sumo

-Bardzo śmieszne.

-Tylko ostrzegam. A tak przy okazji...wyskrobałeś już coś na tym kawałku białego papieru?

-Tak jakby...niezbyt mi to wychodzi ostatnio...M

ogę już iść?-to ostatnie powiedział trochę jak mały dzieciak który mósiał iść do dentysty.

***

Gitarzystka schowała się za siostrą z dwóch powodów:

1. Żeby później zobaczyć okropne pomieszczenie

2. Aby w razie czego złapać szybko siostrę.

-Nareszcie jesteście!-prawie krzyknęła Camille ale w ostatnim momencie się powstrzymała. Obie bliźniaczki podeszły do grupki zebranej z jednym z rogów korytarza. Starały się patrzeć na podłogę ale nawet ona była odpychająca.-Są ślic

zne! Prawda

no same zobaczcie-powiedziała wciaż podekscytowana dziewczyna.

-Muszę już iść. Przykro mi Cam.-odezwał się męski głos.-Widzimy się wszyscy jutro o 11?

Cała sala skinęła glową.

-Camille.-odezwała się trochę słabszym głosikiem niż zazwyczaj.-My z Caroline wpadłyśmy tylko na chwilę. Mamy coś jeszcze do zrobienia przed jutrem.-brunetka skinęła ponownie głową.

-Chociasz je zabaczcie-mruknęła.

***

Bliżniaczki wyleciały z własnego domu niczym dwa strusie pędziwiatry. Dosiadły dwóch starych motorów i popędziły pod wielką scenę (Jedyną w Lille). Na ulicach było całkiem pusto. Raczej zadziwiające było żeby ktoś wyszedł na zewnąt

rz na więcej niż 5 minut. Zostawiły identyczne maszyny przed wejściem i wpadły do środka.

_________________

__________

I na koniec końców zespół Damier w końcu doczekał

się własnego Tour de France